تو زندگی چیز‌هایی وجود دارند که وارد زندگیت میشن تا آرامشو ازت بگیرند، تا حال بدو با گوشت و استخونت حس کنی میان که از بود و نبودشون نا آروم شی... خلاصه هستن که نباشی...
اما مقصر این نا آرومی اول از همه خودمونیم! چرا؟! چون چوب حراج به دلمون زدیم و گذاشتیم هر چیز بی ارزشی واردش بشه... چون نگهبان دلمون نیستیم... چون یادمون میره که: «القَلبُ حرَمُ اللهِ، فَلا تُسکِن حَرَمَ اللهِ غَیرَ اللهِ؛ دل، حرم خداست. پس در حرم خدا غیر خدا را ساکن مکن.»1
سوال: یعنی کلا عاشق نشم؟!
جواب: چرا! عاشق چیزی یا کسی باش که عاشق خداست، کسی که بوی خدا میده... نه فقط در ظاهر، در عمل...
کسی که نشونه‌هایی از خدا تو وجودش باشه؛ هرگز نا آرومت نمی‌کنه...
اما حواست به دلت باشه... ساده بگم: نگهبان دلت باش!
وضع ما در گردش دنیا چه فرقی می کند
زندگی یا مرگ، بعد از ما چه فرقی می کند
ماهیان روی خاک و ماهیان روی آب
وقت مردن، ساحل و دریا چه فرقی می کند
سهم ما از خاک وقتی مستطیلی بیش نیست
جای ما اینجاست یا آنجا چه فرقی می کند؟
یاد شیرین تو بر من زندگی را تلخ کرد
تلخ و شیرین جهان اما چه فرقی می کند
هیچ کس هم صحبت تنهایی یک مرد نیست
خانه من با خیابان ها چه فرقی می کند
مثل سنگی زیر آب از خویش می پرسم مدام
ماه پایین است یا بالا چه فرقی می کند؟
فرصت امروز هم با وعده فردا گذشت
بی وفا! امروز با فردا چه فرقی می کند
فاضل نظری
