کتاب‌ها تا آن حد که رسم دوستی و انسانیت بیاموزند معتبرند، نه تا آن حد که دریایی مرده از کلمات مرده تو را در خود غرق کنند و فرو ببرند...
تو در کوچه‌ها انسان خواهی شد، نه در لابلای کتاب‌ها... تو در کوه‌ها، در جاده‌ها و در کنار ستم دیدگان واقعی رسم زندگی را یاد خواهی گرفت نه با غوطه خوردن در آثاری که در اتاق‌های بسته نوشته شده و نویسندگانش هرگز نسیم را ندانسته اند و قایقی در تن طوفان را...
برگرفته از کتاب زیبای «یک عاشقانه آرام»؛ نوشته نادر ابراهیمی
